Głowa
 Trójkątna, proporcjonalna do wielkości (jej długość wynosi około 40% wysokości w kłębie), nie może być ani zbyt ciężka, ani wydłużona, sucha i niezbyt szeroka między uszami. Czoło oglądane z przodu i z profilu lekko wypukłe, bez lub ze słabo zaznaczoną bruzdą czołową. Stosunek długości mózgu- do twarzoczaszki wynosi 1: 1. Szerokoć mózgoczaszki powinna być zbliżona do jej długości. Oglądana z góry czaszka zwęża się stopniowo od uszu ku wierzchołkowi nosa;, przechodzi w klinowaty pysk. Szczęka i żuchwa silnie rozwinięte. Wargi przylegające, ciemne.Wierzchołek nosa (trufla) Powinien być czarny.

Uzębienie. 
Silne, zdrowe i kompletne (42 zęby, zgodnie z wzorem zębowym Owczarek niemiecki ma zgryz nożycowy - siekacze żuchwy dochodzą do ściany tylnej siekaczy szczęki. Zgryz cęgowy, przodozgryz i tyłozgryz są wadliwe, podobnie jak występowanie zbyt dużych luk między zębami. Błędem jest także ustawienie siekaczy wzdłuż linii prostej. Szczęka i żuchwa powinny być silnie rozwinięte, aby zapewnić głębokie osadzenie zębów. Szczęka: 6 siekaczy (I), 2 kły (C), 8 przedtrzonowców (PM), 4 zęby trzonowe (M). Żuchwa: 6 siekaczy (I), 2 kły (C), 8 przedtrzonowców (PM), 6 zębów trzonowych (M).

Kończyny tylne
 Kończyny tylne są nieco odstawione ku tyłowi, równolegle ustawione względem siebie. Udo i podudzie niemal równej długości, tworzą kąt 120°. Uda silne, dobrze umięśnione. Podudzia zwarte i mocne. Śródstopie ustawione pod kątem prostym do podłoża. Łapy o zwartych, lekko wysklepionych palcach, twardych, ciemnych opuszkach; pazury silne, lekko wygięte i ciemne.

Chody.
 Owczarek niemiecki jest kłusakiem. Kątowanie i długość kończyn powinny być tak wyważone, aby bez widocznych drgań linii górnej tylne kończyny mogły być przesuwane ku przodowi tułowia, a przednie w tym samym czasie pokonać tę samą odległość. Nadmierne ukątowienie tylnych kończyn ogranicza ich siłę i wytrzymałość oraz zmniejsza przydatność użytkową psa.

Skóra.
 Sprężysta, nie tworzy fałd. Szata Rodzaj owłosienia. Prawidłowo owłosiony owczarek niemiecki ma sierść składającą się z dwóch rodzajów włosa (z podszerstkiem). Włos okrywowy powinien być jak najgęstszy, prosty, twardy i dobrze przylegający. Sierść na głowie i małżowinach uszu oraz przednich powierzchniach kończyn i stopach krótka. Nieco dłuższa i gęściejsza na szyi. Na tylnych powierzchniach kończyn - przednich do nadgarstka, tylnych do stawu skokowego włos jest nieco dłuższy. Na tylnych kończynach tworzą się portki umiarkowanej długości.

Maść.
 Czarna z czerwono- brązowym, brunatnym, rudym, płowym lub jasnoszarym podpalaniem. Jednolicie czarna lub szara, przy czym kolor szary jest przyczerniony (cieniowany). Czarny czaprak i maska. Małe, niewyraźne białe plamki na piersi lub bardzo jasne umaszczenie wewnętrznych powierzchni kończyn są dopuszczalne, lecz niepożądane. Nos czarny niezależnie od umaszczenia. Brak maski, oczy jasne o przenikliwym wyrazie, jasne, białawe znaczenia na piersi lub wewnętrznych powierzchniach kończyn, jasne pazury lub rudy koniec ogona obniżają ocenę psa - są oznakami słabego wypigmentowania.